RenovatieTotaal 6 - 2021

7 nr. 6 Oktober 2021 Column In elk nummer van RenovatieTotaal geeft dr.ir . Haico van Nunen zijn mening over een aspect van ‘de renovatiewereld’. Haico van Nunen is adviseur bij BouwhulpGroep en lector Duurzame Renovatie bij het kenniscentrum Duurzame HavenStad van Hogeschool Rotterdam. Leren van vroeger De wijze waarop we wonen is altijd in beweging. Woningen waar vroeger hele gezinnen met vijf of zes kinderen woonden, vinden we nu net passend voor starters. Sanitaire voorzienin- gen zoals een douche zijn toch echt ooit in de keuken begon- nen als lavet of gootsteen. Het is gegroeid van formaat bezemkast naar de wellness badkamers van vandaag de dag. En wat te denken van de manier waarop woningverbeteringen nu plaatsvinden. In plaats van gordijnen en stoffen voor comfort kan je ook de woning verwarmen via vloer- wand of plafond. Was vroeger dan echt alles beter? Nemen we de uitrusting van sociale huurwoningen, dan was onderhoud iets wat je lang uit probeerde te stellen. Veel woningcorporaties hebben woningen gebouwd tussen 1960 – 1970. Maar als je weet dat die bouwperiode ook het moment van een eerste (renovatie) ingreep bepaalt, zie je na ongeveer 30 jaar de eerste plannen opdoemen. Het is dan ook niet voor niets dat het E’novatieprogramma rond de jaren ’90 op zoek was naar nieuwe manieren om veel woningen tegelijkertijd te onderhouden. Maar het proces van de woningverbetering was vooral projectmatig ingestoken: de oplossing was bedacht, als je geluk had mocht je uit twee soor- ten tegels kiezen (wit of wit met een wolkje) en de planning voor het hele blok lag vast. De bewoner moest maar zorgen dat hij thuis was. Toen was dat nog heel gewoon. Tegenwoordig gaat dat anders. Er is een zekere mate van keuzevrijheid gekomen, passend bij de wensen van vandaag. We weten dat in 1960 veel gebouwd is, en dat na dertig jaar verbetering nodig was (1990), plus dat er, 30 jaar na dat mo- ment, wéér een golf aan verbeteringen te verwachten is. Het is dan ondertussen 2020. Als onderhoud het enige was waar we ons druk over moeten maken, dan viel het nog wel mee, maar er is een verduurzamingsgolf gaande. Bovendien zijn er gebouwonderdelen die tijdens de eerste reno- vatiecyclus nog niet slecht waren, maar nu na 50-60 jaar echt wel aan vervanging toe zijn, zoals kozijnen en dakpannen. Hoe gaan we dat organiseren? Bij de eerste golf was standaar- diseren en projectmatig werken de aanpak. In de huidige individuele samenleving gaat dat niet werken en is meer maat- werk vereist. Maar maatwerk kost tijd (en arbeid) en daar ligt juist de schaarste. Dus moeten we op zoek naar efficiënte werkwijzen om indivi- duele vragen collectief in te vullen. Dat die mensen niet meer naast elkaar wonen zoals vroeger, moet geen probleem vormen. Oplossingen hiervoor liggen dan ook niet zozeer op het vlak van techniek, maar in het proces er omheen. Monumentaal postkantoor in Venlo omgebouwd tot museum In Venlo is een monumentaal post- kantoor herbestemd tot huisvesting voor Museum van Bommel van Dam. BiermanHenket ontwierp zowel de renovatie, twee eigentijdse uitbrei- dingen en het interieur. Het concept - van visie, ontwerp tot uitvoering – is een hoogwaardige, duurzame transformatie voor een toekomstbe- stendig en uitnodigend museum. Het museumwenste een nieuwe huis- vesting om grotere bezoekersaantal- len te kunnen faciliteren en zich te manifesteren als culturele ontmoe- tingsplaats in de stad. Tegelijkertijd vroeg het in het centrum gelegen en voormalige postkantoor, een rijksmo- nument in 1938 door Rijksbouwmees- ter Hayo Hoekstra ontworpen, om een nieuwe bestemming. Gelegen aan een doorgaande route van de historische binnenstad naar het station, de nabijheid van een park én het Limburg Museum in de directe omgeving is ook een stedenbouwkun- dige visie verwerkt in het ontwerp. Het park is gelijktijdig aan de herbe- stemming doorgetrokken tot het museum en vormt hiermee een groe- ne loper van het station richting de binnenstad. Het gewenste laagdrempelige karak- ter van het museum en de steden- bouwkundige visie hebben ervoor gezorgd dat het gebouw voor een groot deel publiek toegankelijk is ont- worpen. Er is een openbare belevings- route in het gebouw opgenomen die start op de begane grond en eindigt op de tweede verdieping bij een groen dakterras en het kunstvenster. Nieuwe toevoegingen zijn duurzaam en circulair ontworpen. Zowel de nieu- we parkentree als het kunstvenster zijn bekleed met volledig recyclebare alu- minium shingles. Een nieuwe stalen trap in een monumentaal trappenhuis is demontabel en gemaakt van prefab gesneden blauwstaal. Voor de interi- eurbekleding van onder meer de entreebalie en museumbar is een unieke, circulaire geglazuurde tegel ontwikkeld. Een integraal ontwerp- team – met archi- tect, bouwfysicus en installatie-advi- seur – resulteerde in een gasloos monument, waar tot aan de gerecy- clede stoffen luchtkanalen aan duurzaamheid en circulariteit is gedacht. Specialist in vloerrenovatie en herstel info@nieuwenhuis.nl 073-5482482 Hambakenwetering 22, 5231 DC s’Hertogenbosch